piątek, 19 kwietnia 2019

ЎЎЎ Марта Беластоцкая. Якуцкі чырвонаармеец Пятроўскі з Беластоку. Койданава. "Кальвіна". 2019.

    Пётар Ільліч Пятроўскі – нар. ў 1899 г. у павятовым месьце Беласток Гарадзенскай губэрні Расейскай імпэрыі.
    Да 1914 г. пражываў у Віленскай губэрні, дапамагаючы ў працы бацьку, які меў сьлюсарную майстэрню. Падчас І Усясьветнай вайны разам з бацькамі перасяліўся ва вуезднае места Тара Вомскай губэрні Расейскай імпэрыі, дзе працаваў у прыватных сьлюсарных майстэрнях.
    У 1916 г. зьехаў у Петраград, дзе паступіў у чыгуначнае дэпо. Пасьля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 г. вярнуўся ў Тару.
    У пэрыяд Савецкай улады ў 1918 г. служыў у міліцыі. У 1919 г. быў мабілізаваны у войска ўрадам Калчака але праз некалькі месяцаў перабег у Чырвоную армію. У 1920 г. служыў у Марыінску ў каравульнай роце, затым у Новамікалаеўску ў конным запасе. У 1921 г. быў пераведзены ў Томск у 3-і лёгкі артылерыйскі, дывізіён. У тым жа годзе ўдзельнічаў у ліквідацыі “хэўрыЧанчыкава ў Краснаярскім вуезьдзе.
    14 чэрвеня 1922 г. прыбыў у Якуцк у складзе 226 Петраградзкага палку. Удзельнік барацьбы з “бандытызмам і пепяляеўшчынай”. У траўні 1923 г. дэмабілізаваўся, служыў у крымінальным вышуку ў Якуцку, затым на Алданскіх капальнях ЯАССР. У 1925 г., знаходзячыся ў Якуцку, паступіў добраахвотнікам у Чырвоны атрад па барацьбе з “бандай” Арцемьева, быў паліткамам атраду. Чалец РКП(б).
    Забіты ўвесну 1925 г. з “бандыцкай” засады ў 2-м Балагурскім насьлезе 1-га Амгінскага вулуса.
    Літаратура:
*    Петровский Петр Ильич. // За власть Советов в Якутии. Биографический сборник о борцах, погибших в 1918-1925 годах. Изд. 2-е. Якутск. 1958. С. 165.
    Марта Беластоцкая,
    Койданава
    ПЕТРОВСКИЙ, Петр Ильич. Член РКП(б). Род. в Белостоке (Гродненск. губ.) в 1899 г. До 1914 г. проживал в Виленск. губ., помогая в работе отцу, имевшему слесарную мастерскую. Во время империалистической войны вместе с родителями переселился в г. Тару, Омск. губ., работал в частных слесарных мастерских. В 1916 г. уехал в Петроград, где поступил в железнодорожное депо. После Февральской революции возвратился в Тару. В период Советской власти (1918 г.) служил в милиции. Мобилизованный Колчаком в 1919 г., спустя несколько месяцев перебежал в Красную Армию. В 1920 г. служил в г. Мариинске в караульной роте, затем в Новониколаевске в конном запасе. В 1921 г. был переведен в Томск в 3-й легкий артиллерийский дивизион. В том же году участвовал в ликвидации банды Чанчикова в Красноярском уезде. 14 июня 1922 г. прибыл в Якутск в составе 226 Петроградского полка. Участник борьбы с бандитизмом и пепеляевщиной. В мае 1923 г. демобилизовался, служил в уголрозыске в Якутске, затем на алданских приисках. В 1925 г., находясь в Якутске, поступил добровольцем в красный отряд по борьбе с бандой Артемьева, был политкомом отряда. Убит весной 1925 г. из бандитской засады во 2 Бологурском н. (1 Амгинск. ул.).
    /За власть Советов в Якутии. Биографический сборник о борцах, погибших в 1918-1925 годах. Изд. 2-е. Якутск. 1958. С. 165./




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz