Нахім [Ефим]
Залманавіч [Залманович] Шыфрын [Шифрин] – нар. 25 сакавіка 1956 г. ў пасёлку Нексікан
Магаданскай вобласьці РСФСР [СССР], у сяім’і рэпрэсаванага Залмана Шыфрына,
урадж. мяст. Дрыбін Магілёўскай губэрні. Маці Раша (Раіса), у дзявоцтве Цыпіна,
урадж. мяст. Ляды Магілёўскай губэрні, добраахвотна ў 1950 г. прыехала да
Залмана.
Неаднаразова, разам з бацькамі, Нахіма бываў
у Якуцкай АССР.
У 1966 г. сям’я Шыфрынаў пакідае
Магаданскую вобласьць ды нейкі час жыве ў Воршы.
Як успамінае Нахім: “А калі мы жылі ў Беларусі, у нас ва ўсіх былі сінія
майнткі. Бабуля ганялася за курамі, крычала на іх па-габрэйску. Куры не
разумелі, насіліся па ўсім двары. Элік [брат] казаў, што куры - птушкі, і ўмеюць лётаць. І я бачыў, як
лёталі, садзіліся на плот, праз дзірку ў плоце перабягалі да Фімы Чарняку. А ў
таго і свае куры былі. ... Дзядзька Гірша пісаў у гародзе і казаў, што цыбуля
ад гэтага лепш расьце. Што самая карысная - цыбуля са стрэлкай, ён абасцаную
цыбулю зьядаў, і яблыкі з костачкамі зьядаў, казаў, што глупства, пераварацца,
нават хвосьцікі ад яблыкаў зьядаў…”.
Затым сям’я Шыфрынаў пераехала ў
Латвійскую ССР ды пасялілася ў Юрмале, дзе Нахім скончыў сярэднюю школу № 5.
У 1973-1974
гадах вучыўся на філялягічным факультэце Латвійскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту,
а з 1974 па 1978 год - на эстрадным аддзяленьні Дзяржаўнага вучылішча цыркавога
ды эстраднага мастацтва (ГУЦЭИ), на курсе Рамана Вікцюка.
У 1979 г. зрабіўся Ляўрэатам 1-го
Маскоўскага конкурсу артыстаў эстрады, у 1983 годзе - Ляўрэатам 7-го
Ўсесаюзнага конкурсу артыстаў эстрады.
У 1980-1985 гг. вучыўся на факультэце
рэжысёраў эстрады ва Унівэрсытэце тэатральнага мастацтва (ГИТИС).
У 1990 г. стварыў
“Шыфрын-Тэатар. Здымаўся ў мастацкіх фільмах, кіначасопісу “Ералаш”, праводзіў
бэнэфісы з удзелам зорак расейскай эстрады.
Летам 2006 г.
гастраляваў у Якуцку, сталіцы Рэспубліцы Саха (Якутыя).
У 2013 г. ізноў наведаў Якутыю.
У красавіку 2013 г. дабіраючыся да Алдана
ды Ніжняга Куранаха, артыст ладна выматаўся. У Алданскім ТЮГу, дзе было
арганізаваны два выступы, актор з уласьцівым яму тонкім гумарам распавёў, як
пасяліўся ў адной з мясцовых гасьцініц. “Нумар «люкс», а чамусьці двухмесны.
Прыйшлося начаваць разам з мастацкім дырэктарам”. У Куранаху артыст выступаў са
сцэны пасялковага ДК “Мэталюрг”. Зачаравалі артыста шчырыя і непасрэдныя
куранахцы ды алданцы. Яны лёгка ішлі на кантакт, самакрытычна распавялі пра
шкодныя звычкі, на якія схільныя, зрэшты, як і ўсе расейцы...
3 і 4 жніўня 1913 г. Шыфрын ізноў гасьціў у
Якуцку, калі сказаць дакладней, то не ў Якуцку, а ў прыгарадных пасёлках Марха
ды Жатай. Артыст даваў канцэрты за вельмі “сьмешныя” грошы для выбарнікаў
аднаго з кандыдатаў у Іл Тумэн [парлямэнт] ад
гэтых пасёлкаў. Кандыдат узначальвае найбуйнейшае воднае прадпрыемства
рэспублікі, а таму па-сапраўднаму не абмежаваны ў сродках. Інфармацыя для
рэспубліканскіх СМІ была зачыненай, арганізатары выбарнага гумарыстычнага шоў
паспрабавалі схаваць факт прыезду артыста Апроч, уласна кажучы, канцэртаў,
Шыфрын пасьпеў добра адпачыць. Кандыдат у дэпутаты звазіў яго пакатацца па рацэ
Лене, у госьці на турыстычную базу Германа Арбугаева. Ужо ў панядзелак гумарыст
вылецеў Маскву.
Літаратура:
Могутин Я. Ефим Шифрин: «Я продолжаю смешить и делаю это
с удовольствием» // Столица. Москва. № 9. 1992. С. 56-58.
Хавренко А. «Я еще помню деревянные мостовые
в Якутске». // Комсомольская правда в Якутии. Якутск. 1 июня 2006. С. 21.
Шмаков
Г. Ефим Шифрин: “Я не грустный, я просто
не выспался”. // Якутия. Якутск. 2 июня 2006. С. 40.
Иванова
Е. Ефим Шифрин: Секс в гостях? Это
интересно! // Комсомольская правда в Якутии. Якутск 3 июня 2006. С. 6.
Шмаков
Г. Душевный вечер с Ефимом Шифриным. //
Якутия. Якутск. 3 июня 2006. С. 8.
Лейкина
Е. «Хороший городок Куранах». // Алданский рабочий.
Алдан. № 62. 26 апреля 2013. С. 2.
Цыфірыя Жатка,
Койданава
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz