Ільля
(Сімон) Шмэркавіч Эрэнбург - нар. 6 траўня 1881 г. у габрэйскай
мяшчанскай сям’і мяст. Парычы Бабруйскага павету Менскай губэрні Расейскай
імпэрыі.
Шавец, быў чальцом Партыі
сацыялістаў-рэвалюцыянэраў, вёў актыўную рэвалюцыйную працу ў канцы 1905 г. -
пачатку 1906 г. Быў арыштаваны і Харкаўскай судовай палатай 8 лістапада 1907 г.
прысуджаны да 4 гадаў катаргі.
Паводле распараджэньня Галоўнага турэмнага
ўпраўленьня ад 5 лютага 1909 г., Эрэнбург адпраўлены ў Пскоўскую часовую
катаржную турму. Па заканчэньні тэрміна катаржных працаў адпраўлены на паселішча
ва Ўсходнюю Сыбір і Іркуцкім турэмным аддзяленьнем 9 чэрвеня 1911 г. прызначаны
ў Ічэрскую воласьць Кірэнскай акругі Іркуцкай губэрні. На месцы прылічэньня
ажаніўся. У 1914 г. нар. дачка Эстэр, у 1915 г. дачка Тайбл.
У пачатку 1915 г. падаў прашэньне на імя
іркуцкага генэрал-губэрнатара аб пералічэньні з Кірэнскай кругі Іркуцай губэрні
да Амгінскай сельскай грамады Алёкмінскай акругі Якуцкай вобласьці. Распараджэньнем
генэрал-губэрнатара ад 31 студзеня 1915 г. быў прылічаны да Алёкмінскай акругі.
28 жніўня 1915 г. разам з сям’ёй прыбыў на
новае месца пасяленьня. Паводле ўказу 21 лютага 1913 г., падаў 14 чэрвеня 1916
г. прашэньне ў Якуцкае абласное ўпраўленьне аб прылічэньні да сялян
Амгінска-Алёкмінскай сельскай грамады Алёкмінскай акругі. Атрымаўшы пасьведчаньне,
у 1916 г. выехаў на жыхарства ў м. Бадайбо Кірэнскай акругі Іркуцкай губэрні,
дзе і знаходзіўся ў момант Лютаўскай рэвалюцыі і амністыі палітссыльных (на 12
сакавіка 1917 г.).
Літаратура:
* Гройсман А. Евреи в Якутии. Ч. І. Община. Якутск. 1995 С. 47.
*
Эренбург И. Ш. 145, 200, 437. // Казарян П. Л. Олекминская политическая ссылка 1826-1917 гг.
Якутск. 1995. С. 477.
*
Эренбург И. Ш. 145, 200, 437. // Казарян П. Л. Олекминская политическая ссылка 1826-1917 гг.
Изд. 2-е дополненное. Якутск. 1996. С. 145, 200,
437-438, 477.
Алюна Кіноляг,
Койданава
ЕВРЕИ В ЯКУТИИ ДО РЕВОЛЮЦИИ
...Симон
Шмерков Эренбург, сапожник из Минской губернии, за вступление в партию эсеров в
1905 году был приговорен к четырем годам каторги, в 1915 году был причислен в
Амгу. В якутской ссылке Эренбург женился, в 1914 году родилась дочь Эстер, в
1915 – Тайбл [* ЦГА
РС(Я), ф. 12, оп. 12, д. 1056.].
/А. Гройсман. Евреи в
Якутии. Ч. І. Община. Якутск. 1995 С. 47./
Глава Пятая
ДЕЯТЕЛЬНОСТЬ ССЫЛЬНЫХ
1. Хозяйственные занятия
...И. Ш.
Эренбург, в феврале 1915 г. из Иркутской губернии был причислен к Амгинской
волости, где в 1905-1916 гг. занимался торговлей [*
ЦГАЯ, ф. 12, оп12, д. 1056, л. 14; д. 1064, л. 69-70; оп.
21, д. 63, л. 15-16.].
Приложение 4
КРАТКИЕ БИОГРАФИИ
ПОЛИТИЧЕСКИХ
ССЫЛЬНЫХ ОЛЕКМИНСКОГО ОКРУГА
(1826-1917 гг.)
ЭРЕНБУРГ
ИЛЬЯ ШМЕРКОВИЧ род. 6 мая 1881 г. в семье мещанина местечка Паричи Бобруйского
уезда Минской губ. Сапожник. Был членом Партии социалистов-революционеров, вел
активную революционную работу в конце 1905 г. — начале 1906 г. Был арестован и
Харьковской судебной палатой 8 ноября 1907 г. приговорен к 4 годам каторги.
Приговор обращен к исполнению 26 марта 1908 г. Согласно распоряжению Главного
тюремного управления от 5 февраля 1909 г., отправлен в Псковскую временную
каторжную тюрьму.
По
окончании срока каторжных работ отправлен на поселение в Восточную Сибирь и
Иркутским тюремным отделением 9 июня 1911 г. назначен в Ичерскую волость Киренского
уезда Иркутской губ. На место причисления женился, имел двух дочерей.
В начале
1915 г. подал прошение на имя иркутского генерал-губернатора о причислении из
Киренского уезда к Амгинскому сельскому обществу Олекминского округа Якутской
обл. Распоряжением генерал-губернатора от 31 января 1915 г. был причислен к
Олекминскому округу.
Вместе с
семьей прибыл на новое место водворения 28 августа 1915 г. Согласно указу 21
февраля 1913 г., подал 14 июня 1916 г. прошение в Якутское областное управление
о причислении к крестьянам Амгинско-Олекминского сельского общества
Олекминского округа. Получив свидетельство, в 1916 г. выехал на жительство в г.
Бодайбо, где и находился в момент Февральской революции и амнистии
политссыльных (на 12 марта 1917 г.).
ИМЕННОЙ
УКАЗАТЕЛЬ
Эренбург И. Ш. 145, 200, 437.
/П. Л. Казарян.
Олекминская политическая ссылка 1826-1917 гг. Изд. 2-е доп. Якутск.
1996. С. 145-146, 437-438, 477./
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz