Зайшла неяк ў Дзяржынску (былое Койданава),
у краму і са зьдзіўленьнем убачыла ў продажы “Хлеб Кальварыйскі” або па-навабеларуску
“Хлеб Кальварийский”:
Агульна вядома што на лаціне Calva –
чэрап, Calvariae locus - месца чэрапу — заходні варыянт вымаўленьня назвы Галгота
— месца, дзе быў укрыжаваны бадзяга Хрыстос.
У XVIII ст. на ўзгорку, што разьмяшчаўся на
Ракаўскім гасьцінцы (раён цяперашняй вуліцы Кальварыйскай), зьявіліся каталіцкія
могілкі. Яны налічваюць больш 30.000 пахаваньняў. Зачыненыя для новых
пахаваньняў ад 1967 году. У 1990 годзе рашэньнем Менскага гарадзкога выканаўчага
камітэту комплекс усіх збудаваньняў разам з пахаваньнямі ўключаны ў дзяржаўны
сьпіс помнікаў горадабудаўніцтва і архітэктуры Менску. У 2001 годзе
Кальварыйскія могілкі атрымалі статус гісторыка-культурнай каштоўнасьці першай
катэгорыі як аб’ект міжнароднага значэньня. Звычайна ля могілкаў вуліцу
называлі Кальварыйскай, што адпавядае ў Расеі Кладбищенской.
І нават жыхар далёкай Якутыі, “дзікі якут”,
не назваў бы хлеб арангаскім. Раней якуты не хавалі нябожчыка ў зямлі, а труну
з ім ставілі на чатыры або шэсьць слупоў. Таму, як ва ўсіх разумных людзей, у
Якуцку назву “Арангас” мае пахавальнае бюро, але аніяк не
хлеб, як у цывілізаванага насельніцтва Беларусі...
Між іншым Хлеб Кальварыйскі, нават, чымсьці
прыцярушаны, пэўна, попелам з крэматорыю, дзеля смаку...
Тускулана Пекла,
Койданава
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz