Александр
Алексеевич Рахманов родился 22 января 1948 года в г. Якутске.
В 1971 году закончил Минское высшее
зенитно-ракетное училище с золотой медалью.
В 1971-1980 гг. работал во 2-ом ЦНИИ МО.
Обеспечивал военно-научное сопровождение работ по разработке и испытаниям
боевых алгоритмов командного пункта СПРН.
В 1980-1984 гг. работал в 45-ом СНИИ.
В 1984-2002 гг. работал в 46-ом ЦНИИ МО,
прошел путь от заместителя начальника отдела до директора института. Им была
создана научная школа по методологии обоснования сбалансированного развития
системы вооружения ВС РФ.
В 2002-2006 гг. работал заместителем
начальника управления начальника вооружения ВС РФ по исследованиям.
С 2006 г. – заместитель генерального
директора – руководитель комплекса научных программ и исследований Концерн «РТИ
Системы».
С 2009 года – заместитель генерального
директора – руководитель комплекса по работе с органами государственной власти,
целевым программам и исследованиям.
Александр Рахманов доктор технических наук,
профессор, заслуженный деятель науки России. Председатель экспертного совета
ВАК Академии наук РФ по военной науке и технике, Лауреат государственной премии
правительства РФ (2000 г.), Лауреат государственной премии имени Г. К. Жукова
(2003 г.), автор более 350 научных трудов.
Радиада
Пруцень,
Койданава
Алесь Бельскi
ТУТ НАША РАДЗІМА
Урыўкі з кнігі
У
кнізе “Тут іх карані і вытокі” друкаваліся біяграфіі маіх вядомых землякоў,
якія праславіліся ў суседніх краінах і далёкім замежжы. Хацелася б, каб не
заставаліся па-за ўвагай выдатныя людзі ў нашай Беларусі, што нарадзіліся ці
гадаваліся на Капыльшчыне. Яны таленавіта і ярка сьцьвердзілі сябе ў розных сфэрах
творчай, культурнай і грамадзкай дзейнасьці. Сярод іх ёсць выдатныя вучоныя, пэдагогі,
мастакі, пісьменьнікі…
Вось таму я і вырашыў падрыхтаваць яшчэ адзін зборнік біяграфічных
нататак. Улучыў у яго таксама зьвесткі пра вядомых землякоў, якія дасягнулі
працоўных і творчых посьпехаў яшчэ ў часы СССР.
Імёны і асобы
РАХМАНАЎ Аляксандар Аляксеевіч (22.01.1948, г. Якуцк, СССР, цяпер – Расійская
Фэдэрацыя), савецкі і расійскі ваенны дзеяч, вучоны ў ваенна-тэхнічнай галіне.
Генэрал-лейтэнант (2003). Доктар тэхнічных навук (1992), прафэсар (1995).
Правадзейны член (1998) і віцэ-прэзідэнт (2007) Расійскай акадэміі ракетных і
артылерыйскіх навук. Заслужаны дзеяч навукі Расійскай Фэдэрацыі (2002). Ляўрэат
Дзяржаўнай прэміі Расійскай Фэдэрацыі імя Г. К. Жукава (2003), Прэміі Урада
Расійскай Фэдэрацыі (2000).
Дзед Франц і маці вучонага Леакадзія – з вёскі Браткава. Бацька капітан
Аляксей Рахманаў, вяртаючыся з фронту, ажаніўся з Леакадзіяй Беразоўскай у 1945
г. Пасьля вайны ён працягваў службу, у 1947 г. быў пераведзены ў г. Якуцк. Пасьля
нараджэньня Аляксандра сям’я Рахманавых у 1948 г. прыехала ў Беларусь, перш
жыла ў Браткаве, затым у г. Бабруйску, а пасьля зноў вярнулася ў Браткава. У
1960 г. пайшоў у шосты кляс Браткаўскай васьмігодкі. Пачынаючы з дзевятага
клясу (1963) вучыўся ў Цімкавіцкай сярэдняй школе імя Кузьмы Чорнага, якую ў
1967 г. скончыў з сярэбраным мэдалём. Выпускнік Мінскага вышэйшага зенітна-ракетнага
вучылішча (1971; залаты мэдаль).
У
1971–1980 гг. працаваў у 2-м Цэнтральным навукова-дасьледчым інстытуце Войскаў
Супрацьпаветранай абароны СССР, затым – у 45-м Спэцыяльным навукова-дасьледчым
інстытуце Міністэрства абароны СССР (1980–1984). З 1984 па 2002 г. служыў у
46-м Цэнтральным навукова-дасьледчым інстытуце: быў намесьнікам начальніка
14-га аддзела і з 1994 г. начальнікам гэтай установы. У 2002–2006 гг. – намесьнік
начальніка Галоўнага ўпраўленьня ўзбраеньня Міністэрства абароны Расійскай Фэдэрацыі
па навукова-дасьледчай і досьледна-канструктарскай рабоце. У 2006 г. прызначаны
намесьнікам генэральнага дырэктара – кіраўніком комплексу навуковых праграм і
дасьледаваньняў адкрытага акцыянэрнага таварыства «Канцэрн “Радыётэхнічныя і
інфармацыйныя сыстэмы”», з 2009 г. займае ў канцэрне пасаду намесьніка генэральнага
дырэктара – кіраўніка комплексу па рабоце з органамі дзяржаўнай улады, мэтавых
праграмах і дасьледаваньнях.
Уваходзіў у склад навуковага савета пры Савеце Бясьпекі Расійскай Фэдэрацыі,
камісій па прысуджэньні дзяржаўных і ўрадавых прэмій Расійскай Фэдэрацыі,
з’яўляецца старшынёй экспэртнага савета ВАК Міністэрства адукацыі і навукі
Расійскай Фэдэрацыі па ваеннай навуцы і тэхніцы, членам навукова-тэхнічнага
савета тэхнапарку “Саров” і інш.
Зьяўляецца
вядомым спэцыялістам у галіне сыстэмнага аналізу, апрацоўкі інфармацыі і
ваенна-тэхнічнай палітыкі. Зрабіў значны ўклад у тэарэтычнае абгрунтаваньне і
распрацоўку практычных рэкамэндацый па збалянсаваным разьвіцьці сыстэмы ўзбраеньня
расійскай арміі, вырашэньні праблем абароназдольнасьці і фінансаваньня Узброеных
Сіл Расійскай Фэдэрацыі, нацыянальнай бясьпекі краіны.
Аўтар больш як 350 навуковых прац, у тым
ліку 8 манаграфій, 6 вучэбных дапаможнікаў, 10 пасьведчаньняў на карысныя
мадэлі. Актыўна друкуецца ў вядучых расійскіх ваенна-навуковых часопісах. Сярод
публікацый (на рус. мове): “Дзяржаўная праграма ўзбраеньня: этапы і прынцыпы
фарміраваньня ў сучасных умовах” (2000; у суаўт.), “Ацэнка рэалізуемасьці
Дзяржаўнай праграмы ўзбраеньня” (2001; у суаўт.), “Нацыянальная бясьпека
Расійскай Фэдэрацыі ў абароннай сфэры і асновы рэфармаваньня яе Узброеных Сіл” (2002),
“Мэтадычная база абгрунтаваньня асноўных парамэтраў Дзяржаўнай праграмы ўзбраеньня”
(2005), “Сеткацэнтрычныя сыстэмы кіраваньня: заканамерныя тэндэнцыі, праблемныя
пытаньні і шляхі іх вырашэньня” (2011) і інш.
Уваходзіць
у склад рэдкалегій часопісаў “Вестник Академии военных наук”, “Военная мысль”,
“Вооружение и экономика”, “Известия Российской академии ракетных и
артиллерийских наук” і інш.
Падрыхтаваў
6 дактароў і 7 кандыдатаў тэхнічных навук.
Узнагароджаны
ордэнамі “За ваенныя заслугі” (1995), Пашаны (2000), 13 мэдалямі. А. Рахманаву
нададзена званьне “Ганаровы вучоны Ваеннай акадэміі Рэспублікі Беларусь”.
[С. 155-156.]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz